ค้นหา
Custom Search
คุณสมบัติดีงามเหล่านั้นไม่ใช่เพียงเหตุผลเดียวที่ทำให้มันมีราคาสูงลิ่วจนแพงยิ่งกว่าทองคำ แต่เป็นเพราะมันมีวิธีผลิตที่ซับซ้อน และวัตถุดิบที่นำมาทำหาได้ยากมาก
จากบันทึกของ Pliny The Elder นักเขียนชาวโรมันได้บอกไว้ว่าสีย้อมไทเรียนเป็นที่รู้จักของชาวฟินิเชียนมาตั้งแต่ช่วง 1,500 ปีก่อนคริสตกาล โดยสีย้อมไทเรียนสกัดมาจากต่อมและเมือกที่ได้จาก
"หอยมิวเร็กซ์" (Murex) หรือหอยสังข์ ที่พบมากในชายฝั่งทะเลในภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียนตะวันออก โดยเฉพาะแถบเมืองท่าไทร์ (Tyre) ซึ่งเป็นที่มาของชื่อสีย้อมชนิดนี้
ในบันทึกกล่าวว่าหากต้องการสีย้อมนี้หนึ่งกรัม ต้องใช้หอยมิวเร็กซ์มากถึง 12,000 ตัวในการสกัดสีย้อม ซึ่งต้องใช้เวลาเตรียมนับเดือน
สีย้อมไทเรียนจึงถูกสงวนสิทธิ์ให้ใช้เฉพาะกับเหล่ากษัตริย์ในยุคโบราณและเชื้อพระวงศ์ รวมไปถึงผ้าคลุมทอก้า (togas) ให้เฉพาะกับวุฒิสภาและชนชั้นสูงของโรมันเท่านั้น
นับตั้งแต่นั้นมาสีม่วงไทเรียนจึงกลายเป็นสัญลักษณ์แห่งอำนาจและชนชั้นสูงจนถึงยุคปฏิวัติอุตสาหกรรมในต้นศตวรรษที่ 19 สีม่วงชนิดนี้ก็ถูกเมินเนื่องจากกรรมวิธีใหม่ๆ ในการผลิตสีย้อมผ้านั่นเอง
